خیلی دلم گرفته.خیلی خیلی.
دلم میخواد فقط گریه کنم!
این همه تلاش کردم برای اینکه وزنمو کم کنم ولی درست همون جایی که باید ادامه میدادم جا زدم.
از دست خودم ناراحتم!که همه چیو نادیده میگیرم.ناراحتم که کم آوردم.که بدون اینکه متوجه باشم داشتم آرزومو فراموش میکردم.
من قرار نبود جا بزنم!واقعا قرار نبود.
این همه تلاش کردم 71 رو ببینم.این همه ذوق داشتم براش.دوباره همه تلاشم تباه شد.الان 77 رو دیدم.خیلی ناراحتم.خیلی
چقدر بد کردم به خودم به جسمم.کاش بتونم خودمو ببخشم
تموم اون نه هایی ک گفتم.تموم اون شبایی که با تصور کردنش لبخند زدم.تمام اشک هایی که بخاطرش ریختم!
دلم میخواد زمان متوقف شه.
گریه کن نبات.آره گریه کن.تو نخواستی.فقط خوب حرف زدی.
میدونی چیه.
میتونی تا آخر عمرت کج کج راه بری و بخاطر اون جای خالی تو قلبت حسرت بخوری.میتونی بلند شی.میتونی دوباره شروع کنی.
فقط ببین.اگه شروع کردی حق نداری جا بزنی!دیگه بسه.دیگه نمیتونم تحمل کنم.بخدا خستم.
کاش بتونی خودتو ببخشی نبات.
این حرفا به دردت نمیخوره.گریه آرومت نمیکنه.فقط باید دوباره شروع کنی.
پ.ن:ببخشید این پستم این مدلیه.نیاز داشتم حرف بزنم :(
درباره این سایت